Likert, een dorp van 1000 zijwegen en 1000 bijnamen.

𝐋𝐢𝐤𝐞𝐫𝐭, 𝐝𝐨𝐫𝐩 𝐯𝐚𝐧 𝟏𝟎𝟎𝟎 𝐳𝐢𝐣𝐰𝐞𝐠𝐞𝐧 𝐞𝐧 𝟏𝟎𝟎𝟎 𝐛𝐢𝐣𝐧𝐚𝐦𝐞𝐧, 𝐥𝐞𝐞𝐬𝐭 𝐠𝐞𝐛𝐨𝐫𝐞𝐧 𝐞𝐧 𝐠𝐞𝐭𝐨𝐠𝐞𝐧 𝐋𝐢𝐞𝐝𝐞𝐤𝐞𝐫𝐤𝐞𝐧𝐚𝐚𝐫 𝐖𝐢𝐥𝐥𝐢𝐚𝐦 𝐃𝐞𝐫𝐚𝐞𝐝𝐭 𝐭𝐢𝐣𝐝𝐞𝐧𝐬 𝐝𝐞 𝐛𝐨𝐞𝐤𝐯𝐨𝐨𝐫𝐬𝐭𝐞𝐥𝐥𝐢𝐧𝐠 𝐯𝐚𝐧 𝟏𝟑 𝐝𝐞𝐜𝐞𝐦𝐛𝐞𝐫 ‘𝟐𝟑 𝐢𝐧 𝐋𝐢𝐞𝐝𝐞𝐤𝐞𝐫𝐤𝐞.
Hij ziet een dorp in verandering en brengt een nuchter verhaal zonder valse romantiek.
Een hoopvol verhaal over het Liedekerke van toen, nu en binnenkort. Over hoe de eigenheid van het dorp zich mag linken aan de aparte en nieuwe uitdagingen. Over hoe een nieuw Dénderend verhaal wordt geschreven.

𝐎𝐨𝐤 𝐢𝐧 𝐋𝐢𝐞𝐝𝐞𝐤𝐞𝐫𝐤𝐞.
Likert “Bring me ne kié een sjat kafee, ma sisken,” zei mijn moeder tegen de Afrikaanse verzorgster in het rusthuis.
Het meisje hoorde het donderen in Keulen.
Mijn moeder begreep niet dat ze niet werd verstaan.
Dat zijn schelmenstreken, zoals er kinderstreken zijn, vreemde streken en Denderstreken De stad Berrevoesj is slechts een voetnoot in de Dendervallei. Het reikt amper met zijn dikke teen tot aan de boord van het water, maar het staat met zijn twee voeten in dezelfde drassige oever als de andere gemeenten in het zuiden van Oost-Vlaanderen.
Het staat uitvoerig in het boek, we hoeven het niet te herhalen. Laat ons de realiteit niet onder de mat schuiven. Liedekerke is zoals alle dorpen en steden in transitie. En zoals we allemaal weten gebeurt verandering niet zonder schokken. Een proces van vallen en opstaan.
De Denderstreek heeft vele problemen en tegelijk vele uitdagingen. En we hebben de neiging om mensen die negatieve dingen zeggen slimmer te vinden dan mensen met een positief verhaal. Maar we mogen evenmin blind zijn voor de overlast, het zoeken naar communicatie en het verschil in cultuur. En natuurlijk kunnen we de tegenstellingen oppoken, dat is makkelijk. Of we kunnen zoeken om in respect met de tradities, deze te verbinden met de nieuwe verhalen in het dorp.
We mogen NU een vandaag creëren en uitvinden. Dat is een opdracht én een opwindend cadeau. Het kan enkel onderweg worden gerealiseerd. We hebben het potentieel om Liedekerke op een nieuwe as te zetten.
Likerk, dorp van 100 zijwegen en 1000 bijnamen. Van Siskes Frans tot Kerrewitje. Van Sjaleken Prouïs tot Zwingeleirs. Van het Wezelbaantje tot de Verloren Kost(straat) zoeken we onze weg in een veranderend dorp van duivenmelkers en buitenwerkers in de stad Berrevoesj op spoor 3 naar de Côte d’Or of den Boule (d’Or) van Liedekerke naar de Midi en steeds meer vanaf het Zuid, het Zuiden, van de Midi naar Liedekerke
Liedekerke krijgt een kleurtje, dat is normaal bij buitenwerkers Hier is volk, hier is goesting, hier is talent. Hier staan winkels vacant. En ze wachten. Op de Mastellenwinkels naast Turkse bakkers. Kongowafels naast Kafeepotjes. Fritten op de plesj en Take away pizzeria. Afrikaanse kruideniers naast ambachtelijk Likerks bier. Stamenees, vintagewinkels, seniorencafés en patisseries me kaffee en veske pateekes. Commerce ! Een ontmoetingsplein. Een Kermis d’Opperstraat en een loopkoers in de Kesjkes – Ne kermis met echte waarzeggers en autoscooters die botsen, maar het is maar om te lachen. Bij VK Liedekerke zwarte parels die spelenderwijs ravotten met Liedekerkse kadetten en mekaar omhelzen als ze scoren. Kinderen kunnen Grote Opvoeders zijn.
Als in juni in Liedekerke de Witte en de Zwette (voor de niet-Liedekerkenaren de CD&V en Open VLD), als die samen opkomen op 1 lijst is dat revolutie in de Liedekerkse politieke geschiedenis.
Als de Witte en de Zwette op 1 lijst staan, waarom zouden wij dan niet het zwart-witte verhaal kunnen inkleuren ?
Ondertussen in het rusthuis is mijn moeder overleden, ze was onderweg naar 97. Ze was ontstemd als de Afrikaanse bejaardenhelpster NIET op dienst was. Zij was de eerste om ons te condoleren. Ik ga ze missen, zei ze.
We hadden elkaar leren verstaan.
Het werkwoord leren en het verstaan, het afgeleide van verstand. Ze hadden geleerd met verstand om te gaan met mekaar. Er was een afstand van 70 jaar en 7000 km – maar ze hadden het overbrugd. Het had een verhaal kunnen zijn van gemiste kansen maar het werden gemixte opportuniteiten.
Er is geen pasklaar antwoord, als ze ergens ligt dan in verbinding, zegt Nele VdBroeck. Praten met elkaar, huilen bij elkaar. Het kan lang duren, maar uiteindelijk komt het goed.
Inderdaad, we kunnen mensen afschrijven of we kunnen een nieuw Dénderend verhaal schrijven. Laat ons de afspraak met de geschiedenis omhelzen.
𝐘𝐞𝐬, 𝐰𝐞 𝐜𝐚𝐧.

​Foto freddy Willems